Bhagavad Gita in Gujarati

The Srimad Bhagavad Gita, also known as Geeta is the eternal message of spiritual wisdom from ancient India.

The Bhagavad Gita is an ancient Indian text that became an important work of Hindu tradition in terms of both literature and philosophy.

The name Bhagavad Gita means “the song of the Lord” (Gita means song and the word Bhagavad means God).

The Bhagavad Gita, also referred to as Gita, is a 700–verse Dharmic scripture that is part of the ancient Sanskrit epic Mahabharata. This scripture contains a conversation between Pandava prince Arjuna and his guide Krishna on a variety of philosophical issues.

Faced with a fratricidal war, a despondent Arjuna turns to his charioteer Krishna for counsel on the battlefield. Krishna, through the course of the Gita, imparts to Arjuna wisdom, the path to devotion, and the doctrine of selfless action. The Gita upholds the essence and the philosophical tradition of the Upanishads. However, unlike the rigorous monism of the Upanishads, the Bhagavad Gita also integrates dualism and theism.

Srimad ภควัทคีตายังเป็นที่รู้จัก Geeta เป็นข้อความที่นิรันดร์ของภูมิปัญญาทางจิตวิญญาณจากอินเดียโบราณ

ภควัทคีตาเป็นข้อความอินเดียโบราณที่กลายเป็นงานที่สำคัญของประเพณีฮินดูทั้งในแง่ของวรรณกรรมและปรัชญา

ชื่อภควัทคีตาหมายถึง“เพลงของพระเจ้า” (Gita หมายถึงเพลงและคำว่าภควัทหมายถึงพระเจ้า)

ภควัทคีตายังเรียกว่าเพเทลเป็น 700 ข้อพระคัมภีร์ Dharmic ที่เป็นส่วนหนึ่งของโบราณภาษาสันสกฤตมหากาพย์มหาภารตะ พระคัมภีร์นี้มีการสนทนาระหว่างแพนดาเจ้าชายอรชุนและคู่มือของเขากฤษณะบนความหลากหลายของปัญหาปรัชญา

ต้องเผชิญกับสงคราม fratricidal เป็นกำลังใจอรชุนหันไปขับรถม้าของเขากฤษณะปรึกษาในสนามรบ กฤษณะผ่านหลักสูตรของเพเทลที่มีภูมิต้านทานที่จะอรชุนภูมิปัญญาเส้นทางไปยังจงรักภักดีและหลักคำสอนของการดำเนินการเสียสละ เพเทลเป็นอันขาดสาระสำคัญและประเพณีปรัชญาของ Upanishads แต่แตกต่างจาก monism อย่างเข้มงวดของ Upanishads, ภควัทคีตานอกจากนี้ยังรวมคู่และเทวนิยม